به نام خدا
همسر شهید:
شهید اندرزگو مدتی قبل شهادت میگفت: شاه را بیرون می اندازیم!
انقلاب پیروز میشود!! بعد از دوسال ؛ شخصی می آید رئیس جمهور میشود که اسمش سید علی است ؛ به او گفتم خوب سید علی شما هستید؛ گفت نه من آن زمان نیستم! این مدت همه ملت مورد امتحان الهی قرار میگیرند ؛ نگهداری دین در این زمان مانند نگه داشتن زغال در دست است! بعد آن ،چند سال که بگزرد آقا امام زمان ظهور میکند! شهید اندرزگو به من میگفتند هرکس دست از سیدعلی بکشد ضرر کرده!
http://www.aparat.com/v/CV9aU
http://yon.ir/13974
به نام خدا
استاد علیرضا پناهیان:
شما نمیتونید دست بگزارید روی دل کسی که اهل جبهه و دفاع مقدس بوده رفقایش را دیده که شهید شدند! اشاره که به اینها میکنی ناله شان بلند می شود! (که چرا جا مانده اند)
منبع:
گزیده ای از سخنان تکان دهنده از سخنرانی استاد حجت الاسلام علیرضا پناهیان در شب نیمه شعبان
http://www.rooze-hejran.blogfa.com/post/16
به نام خدا
رهبر انقلاب در دیدار با دانشجویان:
یک توصیهی من به دانشجوهای عزیز این است که با اساتید ارزشی و مکتبی ارتباطاتتان را مستحکم کنید. امروز خوشبختانه در محیط دانشگاه، استادان ارزشی و مکتبی کم نیستند؛ ارتباطات را با اینها افزایش دهید؛ با مراجع فکری - چه فکر دینی، چه فکر سیاسی، که مورد اعتماد و اطمینان و سالم باشند - ارتباطات را افزایش دهید. مطالعات فکری را هم - همچنان که من همیشه به دانشجویان عزیز سفارش کردم و میکنم - تقویت کنید.
http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=23346
به نام خدا
شهید سید مرتضی آوینی:
جنگ ما با شیطان از محراب نماز آغاز میگردد. محراب از ریشهی «حرب» است، یعنی محراب نماز میدان جنگ ماست و با همان تکبیرهیالاحرام نخستین، نمازگزار همهی قدرتهای ظاهری و مجازی را نفی میکند و به مبدأ همهی قدرتها، ذات ذوالجلال، متوجه میشود.
محراب نماز میدان جنگ با قدرتهای شیطانی است و پیروزی ما در جبهههای نبرد مدیون این مبارزهای است که حضرت رسول اکرم آن را «جهاد اکبر» گفتهاند. ریشهی قیام ما و همهی قیامهای حقیقی در طول تاریخ انبیا در اقامهی نماز است. نماز بلندترین فریادهاست و بجز نمازگزاران، هیچ کس نیست که جرأت فریاد کشیدن در برابر ظلم داشته باشد.
http://old.aviny.com/multimedia/aviny/index_03.aspx
http://dl.aviny.com/multimedia/aviny/rf3/payame-amir-01.mp3
به نام خدا
رهبر معظم انقلاب94/4/23:
اجتناب از محرّمات و انجام واجبات. یعنی آن اندازهی لازم، و به قول پزشکان، آن دوز لازم از ذخیرهای که شما لازم دارید برای اینکه بتوانید این راه را طی کنید، همین واجبات است؛ این واجبات را که انجام دهید، آن مقدار لازم از ذخیره را دارید. هرچه بیشتر کردید و بر این واجبات افزودید، امکانات بیشتری خواهید داشت، استفادهی بیشتر و بهرهی بیشتری خواهید برد. لیکن مقدار فرائضی که بر ما واجب است، آن حداقل نیازی است که ما برای عبور در این راه داریم. محرّمات هم همین جور است. یعنی اجتناب از محرّمات، حداقلِ آن پرهیز از آسیبهائی است که در این راه ممکن است برای ما پیش بیاید. بنابراین اگر از محرّمات اجتناب کردیم و واجبات را انجام دادیم، این همان پرواز مورد نظر را برای من و شما ممکن و فراهم میکند؛ چیز بیشتری لازم نیست. بعضیها دنبال برخی از خصوصیاتند؛ کسی را پیدا کنند، از او ذکری بگیرند، از او ریاضتی فرا بگیرند. اینها لازم نیست؛ ریاضت شرعی، مشخص است. اگر همین نمازها را بخوانیم، درست بخوانیم، بوقت بخوانیم، ارکانش را درست بهجا بیاوریم، با توجه بخوانیم، یا روزه را درست بگیریم - همین واجبات و فرائضی که در اختیار ما است - همینها انسان را پرواز میدهد.
و من به شما عرض بکنم؛ ما اگر چنانچه همین مقدار را انجام دهیم، خود این زمینهای خواهد شد برای جذب انوار الهی به میزان زیاد. یعنی این حداقلی که برای ما لازم است، هنرش فقط این نیست که ما را قادر خواهد کرد بر این که این راه را طی کنیم؛ بلکه هنر دیگرش این است که زمینهی ما را برای جذب بیشتر نور الهی و تفضل الهی فراهم خواهد کرد. وقتی انسان نماز فریضه را خوب بخواند، به طور طبیعی میل به نوافل پیدا خواهد کرد. وقتی انسان از دروغ، از غیبت، از قول به غیر علم، از تهمت، از افساد، از مال مردم خوری، از خیانت در امانت پرهیز کند، خود این، دل انسان را آمادهی تلقی هدایت الهی و معرفت الهی خواهد کرد؛ ما را پیش خواهد برد.
http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=23094