به نام خدا

مدتی بعد از تایید قطعنامه از سوی امام میرحسین موسوی خودش را پنهان کرده و از انجام وظایف سرباز میزد ؛ امام میخواستند استعفای او را قبول کنند . حتی در جلسه ای با حضور افراد شاخص کشور از جمله اقای موسوی اردبیلی و هاشمی و … این تصمیم گرفته میشود. در آن جلسه رئیس جمهور (مقام معظم رهبری ) دیرتر به جلسه رسیدند. امام به محض ورود ایشان میگویند ما برای تعیین نخست وزیر بعدی در حال مذاکره هستیم ؛ نظر شما چیست؟ مقام معظم رهبری میفرمایند شما نباید استعفایش را بپذیرید چرا که وی با استعفاء میخواهد وجهه ای برای خود مهیا کند و بگوید من طرفدار جنگ بودم و خود را تبدیل به قهرمان ملی کند ؛ باید به او فرمان دهید که به مسئولیت خود بازگردد. امام راحل با اشاره دست به سمت سید علی خامنه ای میفرمایند این درست است.
اسدالله بادامچیان نیز در این مورد میگوید:
موسوی بعد از استعفاء به مدت سه روز در خانه ای پنهان شده بود. مرحوم سیداحمد اقا هر روز تماس میگرفت و میپرسید که موسوی کجاست؟ تا این که روز سوم صبح سید احمد آقا زنگ زد و گفت موسوی را پیدا کنید و بگویید بیاید خدمت امام چون امام نامه ای نوشته و گفته اند اگر تا ظهر موسوی نیامد بدهیم اخبار بخواند. اگر این نامه پخش شود نه دنیا برای موسوی میماند و نه آخرت
خیلی نامه تندی بود ؛ ما هم به همه گفتیم. تا اینکه موسوی ساعت 11 صبح آمد و امام هم نامه را تغییر داد.
امام هم بعدا به موسوی گفت: اگر خدمات شما نبود شما را به عنوان ضد انقلاب معرفی میکردم.

منبع: کتاب راز قطعنامه ص 166 تا 169

http://www1.jamejamonline.ir/printable.aspx?newsnum=100894900673
http://basirat.ir/fa/news/102353