بچه که مادرش نباشد بهانه میگیرد ، گاهی شکلاتی جواب میدهد برای فراموشی نبودن مادر


ولی خوب باز هم یادش می آید و باز بهانه میگیرد! شاید آن موقع یک اسباب بازی جدید جواب بدهد ، ولی قطعا باز هم خسته خواهد شد و غم نبودن مادر او را بی تاب خواهد کرد ، و ما را کلافه میکند که پس این مادر کجاست؟ …


نمیشود هم سرزنشش هم کرد ؛ چون حق دارد ، بچه است و مادرش را میخواهد !!


این روز ها برخی غرق در دنیا شده فکر میکنند اگر فلان لباس را بپوشند ، یا فلان سفر را بروند ، یا فلان ماشین را بخرند ، یا فلان ملک را مال خود کنند ، حالشان خوب میشود ، و دیگر هیچ نمیخواهند ، نه ، نمیشود ، همه ما جنس مان چیز دیگری است ، اشتباهی فکر میکنیم ، ما جنس مان از خداست.


نه که اینها که شمردیم بد است ، نه اینها ، فقط سر گرم کننده است ، همچون اسباب بازیهای کودکی که دنبال مادرش میگردد !


به نظرم بهتر است ما هم دنبال مادرمان بگردیم ، و فکر میکنم این مادر زیاد از ما دور نیست ، و اینطوری بگویم بهتر است هر کجا نسیمی از خدا بوزد ، آن مادری که گفتم آنجاست ،


گاهی خدا را میتوان در لبخندی جست که به همسایه ات میزنی

گاهی خدا را میتوان در یاری فقیری جست که وقتی به او کمک میکنی هیچکس دیگر کارت را نمیبیند ، چون فقط اصل کاری دیده است


گاهی خدا را در یاری هموطنی حس میکنی که سیل و زلزله کاشانه اش را ویران کرده و تو باید برای آسایش او آستین بالا بزنی

و گاهی هم وقتی پای پیاده میروی دیدار عزیز دل خدا در کربلا خدا را نزدیک تر حس میکنی!

و خیلی کارهای دیگر که میتوان نام برد که عطر خدا میدهد …


همه اینها حالت را خوب میکند ، خیلی بیشتر از آنچه خیلی دنیا پرستان که فکر میکنند ، با سرگرمی هایشان حالشان خوب میشود ، و همه این تفاوت حال خوش ما و آنها در این است ، که جنس ما جنس خدایی است و باید اسباب بازی ها را رها کرده دنبال عشق اصلی برویم …